این خطبه نورانی پیغمبر (ص) در آخرین جمعه شعبان فرمود: «أَنْفُسَکُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِکُم‏» شما گناه کردید، یک؛ گناهکار بدهکار است، دو؛ بدهکار باید گرو بدهد، سه؛ خدا زمین و فرش قبول نمیکند، چهار؛ خود آدم را گرو میگیرد «إِنَّ أَنْفُسَکُمْ مَرْهُونَةٌ بِأَعْمَالِکُمْ فَفُکُّوهَا بِاسْتِغْفَارِکُم‏»؛ فکّ رهن کنید! بگویید خدایا بد کردم.

این نه رو به قبله میخواهد، نه توبه میخواهد، نه آب توبه میخواهد، نه نزد عالم رفتن میخواهد، این یک اراده شکست ناپذیر می‎خواهد که خدایا آمدم، او هم قبول میکند، مگر چه چیزی میخواهد؟ لازم نیست انسان لفظ آن را بگوید حالا «استغفر الله» گفت یا «أتوب الیه» گفت؛ اما واقعاً بگوید آمدم، این بخشیده میشود، این میشود خدا!

آیت الله جوادی آملی، جلسه تفسیر ۹۵/۱۱/۱۷