نماز، رگهای درخت دین

 رسول خدا بعد از ایمان که اصل درخت دین است فرمود: (والصلوة عروقها)و نماز، رگهای آن درخت است.

همانگونه که یک درخت رگها و ریشه هایی دارد که در زیرزمین به اطراف کشیده شده ومواد غذایی لازم را از زمین جذب می کند و به درخت می رساند و درخت از آن مواد تغذیه می شود که اگر آن مواد غذایی لازم از طریق آن ریشه ها به درخت نرسد درخت می خشکد و میمیرد، نماز هم موقعیتش برای درخت دین و ایمان نظیر موقعیت ریشه های تغذیه کننده ی درخت است که اگر نباشد، درخت دین و ایمان نیز می خشکدو آدمی با حال کفر از دنیا میرود.

 امّا انسان اهل نماز در شبانه روز چند بار با خدای حیات بخش عالم مرتبط می شود و با گفتن «ایاک نعبد وایاک نستعین، اهدنا الصراط المستقیم) از او نیرو گرفته، حیات مجدّد می یابد. درخت ایمانش شاداب تر و با طراوت تر می گردد.

 آدم بی نماز، در واقع کافراست و خیال می کند مسلمان و دارای ایمان است و تنها نماز نمی خواند و حال آن که فرموده اند:

 (مَن تَرَک الصّلوة مُتَعَمَّداً فَقَدْ کقر):" کسی که عمدا نماز را ترک کند، کافر است!