• نگرش اسلام به انسان٬ نگرشی مبتنی بر ارزشهای انسانی و والا است. اسلام انسان را به عنوان موجودات فهیم و دانایی در نظر میگیرد که در سلسله مراتب عالم هستی دارای برترین جایگاه هستند.
  • شوخی و طنز یکی از ویژگی های رفتار آدمی است که هم می تواند به عنوان یک قابلیت مورد استفاده قرار گیرد و هم می تواند به عنوان یکی از اخلاقیات ناپسند جلوه کند.
  • گر چه مزاح و شوخی در جای خود بسی پسندیده است؛ اما اگر با شرایط و آدابش توأم نباشد، پیامدهای نامطلوبی در پی خواهد داشت.
  • شرایط شوخی
    1. منطقی و بحق باشد
    2. شرایط زمان و مکان و روحیات شخصی
    3. تناسب سنی، جنسی و رعایت جهات شرعی
    4. رعایت اعتدال
    • کسی در جلسه‌ای کلمه‌ای می‌گوید تا اهل مجلس را بخنداند، در نتیجه به اندازه فاصله آسمان تا زمین در قعر جهنم سقوط می‌کند. وای بر کسی که هنگام سخن، دروغ می‌بافد تا مردم را بخنداند!!
    • یکی دیگر از آثار زشت مزاح زیاد که نتیجه امر قبلی است عبارت است از جری شدن مردم بر انسان. از اینرو حضرت صادق علیه السلام فرمودند: «لاتمازح فیجترا علیک؛مزاح مکن که بر تو جرات پیدا می‌کنند
    • اندازه نگهدار که اندازه نکوست                               هم لایق دشمن است و هم لایق دوست