بعد از جنگ جهانی دوم داکترین دولت امریکا بر توسعه نفوذ و هژمونی امریکایی در دنیا متمرکز شد. یکی از برنامه هایی که این راهبرد را محقق می کرد دعوت از دانشگاهیان و روزنامه نگاران جوان به اروپا و امریکا جهت توسعه ی روابط فرهنگی و سیاسی با آنها بود.
این اقدام استراتژیک به برنامه ی تبادلات فرهنگی Fullbright معروف است.
استراتژی این بود که فارغ التحصیلان این برنامه با ارزش های امریکایی آشنا شوند و به آنها گرایش پیدا کنند؛ فارغ التحصیلان به طور ناخودآگاهی متمایل به خواسته ها و آرمانهای مدرن غربی خواهند شد
اکنون بسیاری از سیاستمداران بانفوذ در جهان سوم، انگلیسی را به خوبی حرف می زنند و خاطرات خوشی از دوران تحصیلشان در امریکا و اروپا دارند. آنها حتی تلاش می کنند ظاهرشان هم مطلوب و متناسب با پروتوکل های تشریفات امریکایی باشد و حتی نگران اند که مبادا طوری رفتار کنند که دیگر در کنفرانس های بین المللی دعوت نشوند.
آمریکا معتقد است تعامل با این دست کارگزاران بسیار ساده تر و مفیدتر است بنابراین براى به قدرت رسیدن آنها تلاش می کند و حتی هزینه می کند.
پس از شکست فتنه 88 امریکایی ها بر راهبرد دموکراسی هدایت شده متمرکز شده اند.
از این پس به جای تلاش براى تحریم انتخابات از طرف آمریکا شاهد تلاش او در جهت هدایت آراء به سمت جریان نفوذی خواهیم بود.
