در فراز ی از دعای امام عصر(عج) چنین آمده: «و سدد السنتنا بالصواب والحکمه ، خدایا زبان های ما را به صواب (درست گویی) استوار ساز.»
  • واژه صواب در موردی گفته می شود که چیزی با حق اصابت کند، و هیچ گونه باطلی به آن راه نیابد. بنابراین مسأله استواری زبان به صواب به این است که آن را به درست گویی و حرف حق زدن عادت دهیم، به گونه ای که هرگز به ناصواب و به باطل گویی حرکت نکند، چنین کاری نخست بستگی به کنترل زبان از انحراف دارد،دوم این که زبان را به راستی و درستی و حق گویی عادت دهیم به گونه ای که جز درستی به چیزی حرکت نکند.
  •  ما وقتی که به قرآن واژه قَول مراجعه کرده و دقت می کنیم می بینیم به ما می آموزد که سخن گفتن آدابی دارد، و باید حساب شده و سنجیده باشد، گاه می فرماید: «ولیقولوا قولاً سدیداً و سخنی استوار و درست بگویند.» «و قولوا قولاً سدیداً؛ و سخن استوار و درست بگویید.» این دستور همان است که در دعای امام عصر(عج) آمده «و سدّد السنتنا؛زبان های ما را استوار گردان.» و گاه می فرماید: «قولاً معروفاً؛سخن نیک و زیبا بگویید.»
    •  و گاه می فرماید: «قولاً کریماً؛ بزرگوارانه و مهرانگیز سخن بگویید.» و گاه می فرماید: «قولاً لیّناً؛ نرم و با ملاطفت سخن بگویید.» و گاه می فرماید: «قولاً میسوراً؛با نرمش و مهربانی با آنها سخن بگو.» و گاه می فرماید: «قولاً بلیغاً؛با سخن شیوا و زیبا با آنها حرف بزن.»
    • برای جلوگیری از آلوده شدن به بدزبانی و خطرات زبان راههایی را می توان ارائه نمود که عبارتند از:
    • 1- بینش صحیح     2- اراده قوی 3- تقوا
    •  به همین دلیل است که اسلام به خود آگاهی و اراده قوی و نیرومند نقش مهمی در پیشگیری از آلوده شدن انسان به بدزبانی قائل است، و انسانی که دارای ویژگیهای فوق است در هر حال می تواند درست بیندیشد ودرست تصمیم بگیرد تا به گناهان آلوده نگردد.