داشتن اخلاق خوش، انسان را به مقام کسانی می‏رساند که روزها روزه‏اند و شبها مشغول نماز و عبادت؛ بهترین شما خوش اخلاقها هستید ، که با مردم می‏جوشند و (با خوش برخوردی و اخلاق خوش و روی گشاده و تواضع) با همه سلوک می‏کنند.                                                          ای ابوذر!انسان بد اخلاق - تا اخلاق خود را خوب نکند - دایم از خدا دور می‏شود؛ با خانواده خود و همسایگان و هر کس از مردم که با شما معاشرت و سرو کار دارد، با خوش اخلاقی رفتار کنید، تا خداوند درجات عالی بهشت را به شما بدهد.
  • بازگو کردن عیوب دیگران ، یکی از رذائل اخلاقی است که همواره موجب سقوط انسانها می شود .واین  در حالی است  که انسان می تواند عیب برادر دینی خود را با زبانی نرم ، به او هدیه کند .
  • قرآن در این زمینه می فرماید:


  •  (یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لَا یَسْخَرْ قَوْمٌ مِّن قَوْمٍ عَسىَ أَن یَکُونُواْ خَیرًا مِّنهُمْ وَ لَا نِسَاءٌ مِّن نِّسَاءٍ عَسىَ أَن یَکُنَّ خَیرًا مِّنهُنَّ  وَ لَا تَلْمِزُواْ أَنفُسَکمُ‏ْ وَ لَا تَنَابَزُواْ بِالْأَلْقَابِ  بِئْسَ الاِسْمُ الْفُسُوقُ بَعْدَ الْایمَان‏ )

  • اى کسانى که ایمان آورده‏اید! نباید گروهى از مردان شما گروه دیگر را مسخره کنند، شاید آنها از اینها بهتر باشند. و نه زنانى زنان دیگر را، شاید آنان بهتر از اینان باشند .

  • و یکدیگر را مورد طعن و عیبجویى قرار ندهید و با القاب زشت و ناپسند یکدیگر را یاد نکنید.

  •  بسیار بد است که بر کسى پس از ایمان نام کفرآمیز بگذارید. (حجرات-۱۱)