• یکی از گناهان بزرگ غیبت است، گوش دادن به غیبت گناه غیبت کردن را دارد، زیرا اگر کسی به غیبت گوش ندهد، غیبت کننده جرئت غیبت کردن و ریختن آبروی مؤمن را پیدا نمی­کند.
  • اگر در جایی غیبت کسی شود برای جلوگیری از غیبت دیگران باید با لحنی زیبا و خوش به آن ها تذکر دهید یا اگر می توانید از فرد غیبت شونده دفاع کنید(مثلا اگر غیبت او را به این صفت ذکر کند که دزد است، از حیثیت او دفاع کنید و بگوئید ممکن است اشتباه کرده باشید و او صفت دزدی را ندارد. هم چنین هر نوع غیبتی که باشد، مناسب با همان غیبت، با تعبیرات مختلف از حیثیت و آبروی او دفاع کنید.)
    • امام باقر(ع) فرموده اند:"مَنِ اغْتِیبَ عِنْدَهُ أَخُوهُ الْمُؤْمِنُ فَنَصَرَهُ وَ أَعَانَهُ نَصَرَهُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ مَنِ اغْتِیبَ عِنْدَهُ الْمُؤْمِنُ فَلَمْ یَنْصُرْهُ- وَ لَمْ یَدْفَعْ عَنْهُ وَ هُوَ یَقْدِرُ عَلَى نُصْرَتِهِ وَ عَوْنِهِ خَوَّفَهُ اللَّهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَة".(1)هرمؤمنى که نزد او غیبت مؤمنى را بکنند و او از برادر مورد غیبت دفاع کند، خداوند در دنیا و آخرت از او دفاع می کند.و اگر از او دفاع ننماید، در حالى که قدرت دفاع را داشت، خداوند او را در دنیا و آخرت در حال ترس قرار خواهد داد.
    •  منبع:1. مجلسی، محمدباقربن محمد تقی، بحارالانوار(ط-بیروت)ج72،ص255، دار احیاء التراث العربی،چاپ دوم، 1403ق.