دیروز روز بدی برای مجلس بود، نه از آن جهت که کلیات طرح برجام به تصویب رسید، اتفاق بدتر آنجا بود که متولی، حرمت امامزاده را نگه نداشت. رفتار گشاده‌دستانه و از روی بی‌تفاوتی با وزیر امور خارجه جریان انحرافی نشان داد رئیس مجلس در روز معروف «یکشنبه سیاه» هم فی‌الواقع، دفاع از خود کرد. القصه! دیروز باز هم زیاده‌روی شد؛ این بار در میدان دادن بیش از اندازه به جناب صالحی. چه خوب است گاه‌گاهی به ایشان یادآوری کنیم وزیر امور خارجه بودن‌شان را در زمان دولت قبل با سفارش لیدر جریان انحرافی. و چه خوب‌تر رئیس مجلس متذکر آقای صالحی می‌شدند که اینجا بهارستان است و محل اجتماع نمایندگان ملت و مظهر جمهوریت نظام، نه چاله میدان، لذا اولا کمی آهسته‌تر که اگر این همه اهل داد و بیداد و فریاد و کلفت کردن رگ گردن و پرخاش و جوشی شدن هستید، زیبنده‌تر بود از این همه جوش و خروش و این همه استعداد در سخنرانی‌ با صدایی بلند علیه یانکی‌های جلاد تحریم استفاده می‌کردید، ثانیا باز هم کمی آهسته‌تر! چه خبر است؟ چطور است که در مصاف با وندی شرمن وقیح «دیپلمات» می‌شوید لکن به وکلای ملت خودتان که می‌رسد «گنده‌لات»؟!
مع‌الاسف رئیس باز هم در عدم رعایت شأن مجلس دچار زیاده‌روی شد و به جای یک تذکر خشک و خالی، چنان جاده را برای آقای صالحی هموار کرد که امر بر وزیر امور خارجه دولت قبل مشتبه شود. راستی! آقای صالحی ادب دیپلمات به از توافق اوست. همیشه این سوال برایم مطرح می‌شود که رئیس دولت فعلی که این همه علیه دولت و رئیس دولت قبل سخن می‌راند و از قضا بیش از هر سیاستی، سیاست خارجه دولت قبل را مورد نقد قرار می‌دهد، چطور وزیر امور خارجه همان دولت را در بالاترین سطوح سیاست خارجه دولت خود به کار می‌گیرد؟ تعارف را بگذاریم کنار! این آیا جناب صالحی! نشان‌دهنده نان به نرخ روزخوری نیست؟ رئیس‌جمهور می‌خواهد احمدی‌نژاد باشد، می‌خواهد روحانی! کاری به راست و دروغش ندارم! همکاران شما معتقدند متاثر از تحریم، روزی فلان قدر به کشور خسارت وارد می‌شود. چطور حضرتعالی در مواجهه با تحریم‌کنندگان ملت ایران، علی‌الدوام رونمایی می‌کنید از چهره‌ای بشاش و خندان اما در صحن بهارستان، اینچنین تند و عصبانی هستید؟
تحریم را بهارستان علیه این ملت تصویب نکرده، همان کنگره و همان کاخ سفید و همان کدخدایی تصویب کرده که رئیس‌ جدید شما، آن را «مؤدب و باهوش» می‌خواند!
و اما درباره برجام، درباره متنی که دولت متاسفانه با بی‌اعتنایی به قانون و بی‌احترامی به قانونگذار، حاضر نشد آن را به صورت لایحه به مجلس بفرستد این سؤال بدیهی به‌وجود می‌آید که «مجلس اصولا چه چیزی را دارد بررسی می‌کند؟! این طرح درباره چیست؟! و آیا دولت اصلا منتظر نظر مجلس و رأی بهارستان مانده؟!» یکشنبه سیاه اگر رئیس مجلس به رئیس‌جمهور قبل گفت: «به سلامت»، من این حق را در این یادداشت برای خود محفوظ می‌دارم که خطاب به رئیس‌ مجلس فعلی، رئیس‌جمهور قبل، وزیر امور خارجه قبل و صدالبته رئیس‌جمهور فعلی عرض کنم؛ به سلامت! و دیروز هم یکشنبه بود!