همزمان با فاجعه تاریخی منا و کشته و زخمی و مفقود شدن بیش از 500 نفر از حاجیان ایرانی و هزاران انسان بی گناه دیگر و تبدیل هزاران پلاکارد خوش‌آمدگویی به پیام تسلیت و اعلام عزای عمومی، ظریف در دیدار با وزیر خارجه مهمترین دولت حامی آل سعود، به نشانه همدردی با خانواده جان باختگان، یک روبان سیاه کوچکی بر گوشه کت خود نصب کرد! بهتر است بدون هیچ توضیح دیگری، ببینیم مرحوم جلال آل احمد که رحمت خدا بر او باد، 54 سال قبل در کتاب «غرب زدگی» در مورد وبژگی‌ها و خصایص یک آدم غرب زده، چه می‌گوید:

- آدم غرب‌زده ریشه و بنیادی ندارد، نه شرقی مانده، نه غربی شده؛‌ هرهری مآب و چشم و گوش بسته از آداب و سنن و فرهنگ غرب تقلید می‌کند... همیشه کنار گود است. هیچ وقت از خودش مایه نمی‌گذارد. حتی به اندازه نم اشکی در مرگ دوستی... هیچ وقت از او فریادی یا اعتراضی یا امّایی یا چون و چرایی نمی‌شنوی. سنگین و رنگین و با طمانینه‌ای در کلام همه چیز را توجیه می کند و خودش را خوشبین جا می‌زند...

- دردسر برای خودش نمی‌تراشد. و به راحتی شانه‌هایش را بالا می اندازد و چون کار خودش حساب کرده است و چون هر قدمی را از روی حسابی بر می‌دارد و هر کاری را نتیجه معادله‌ای می‌داند کاری به کار دیگران ندارد، چه رسد که در غمشان باشد...

- آدم غربزده معمولا تخصص ندارد. همه کاره و هیچ کاره است. اما چون به هر صورت درسی خوانده و کتابی دیده و شاید مکتبی، بلد است که در هر جمعی حرف‌های دهن پر کن بزند و خودش را جا کند... آدم غربزده هم از هر چیزی مختصری اطلاعی دارد، منتهی غربزده‌اش را. باب روزش را. که به درد تلویزیون هم بخورد. به درد کمیسیون فرهنگی و سمینار هم بخورد. به درد روزنامه پر تیراژ هم بخورد . به درد سخنرانی در کلوپ هم بخورد...

- چون سوء ظن بر روزگار ما مسلط است هیچ وقت دلش را باز نمی‌کند. تنها مشخصه او که شاید دستگیر باشد و به چشم بیاید ترس است و اگر در غرب شخصیت افراد فدای تخصص شده است؛ اینجا آدم غربزده نه شخصیت دارد نه تخصص. فقط ترس دارد. ترس از فردا، ترس از معزولی، ترس از بی نام و نشانی...

- اگر دست بر قضا اهل سیاست باشد از کوچکترین تمایلات راست و چپ حزب کارگر انگلیس خبر دارد و سناتورهای آمریکایی را بهتر از وزرای حکومت مملکت خودش می‌شناسد و اسم و رسم مفسّر «تایم» و «نیوز کرونیکل» را از اسم و رسم پسر عمه دور افتاده خراسانی‌اش بهتر می‌داند. و از بشیر و نذیر راستگوترشان می‌پندارد. چرا؟ چون این همه در کار مملکت او موثرترند از هر سیاستمدار یا مفسر یا نماینده داخلی...

- به هر صورت اگر یک وقتی بود که با یک آیه قرآن یا خبر منقول به عربی، همه دهان‌ها بسته می‌شد و هر مخالفی سرجایش می‌نشست، حالا در هر باب نقل یک جمله از فلان فرنگی همه دهان‌ها را می‌بندد و در این زمینه کار به چنان افتضاحی کشیده است که پیشگویی فال بینان و ستاره شناسان غربی یک مرتبه همه دنیا را به جنب و جوش در می‌آورد و به وحشت می‌اندازد. حالا دیگر وحی منزل از کتاب‌های آسمانی به کتاب‌های فرنگی نقل مکان کرده است یا به دهان مخبر رویتر و یونایتدپرس و...