به دعاى سى و هشتم صحیفه سجادیه با عنوان" دعائه فى الاعتذار"، یعنى عذرخواهى از خداوندرجوع بفرمایید و خواهش میکنم روى آن دقت کنید و ببینید امام سجاد براى عذرخواهى روى چه چیزهایى تاکید میکنند و به ما چه آموزشهایى میدهند. اغلب این عذرخواهى ها مربوط به حقوق بشر است. " الهم انى اعتذر الیک من مظلوم ، ظلم بحضرتى فلم انصره" خدایا عذر میخواهم از همه مظلومان و ستم دیدگانى که در حضور من به آنها ستم شد و من آنها را یارى نکردم. چقدر زیباست! این دعا در حقیقت دارد به ما نشان میدهد که خدا از چه چیزى عصبانى میشود. خدا وقتى میبیند حق یک انسان دارد پایمال میشود، ناراضى است.
این خدا را بگذارید کنار خدایانى از بودیسم و هندویسم و کلیساى کاتولیک و پروتستان و عرفانهاى سرخپوستى و معنویت هاى قلابى و ببینید این خدا با این حساسیت در کدامیک وجود دارد.
اینجا بنده از خدا بخاطر ظلمى که به دیگرى کرده است ، عذر نمیخواهند ، بلکه بخاطر ظلمى که در حضورش به دیگرى شده است و او بى تفاوت نگاه کرده ، عذر میخواهد. براى دفاع نکردن از مظلوم و کمک نکردن او ، بابت سکوت کردن و اجازه دادن به اینکه به انسانى در حضور من یا با اطلاع من ستم بشود. عذر خواهى بابت بیطرفى!
حالا اینهایى که میگفتند ، "نه غزه نه لبنان جانم فداى ایران"، بفهمند که نگاهشان نه انسانى بود و نه خدایى
امام سجاد دوباره از خدا عذر خواهى میکنند و میفرمایند: " و من ذی فاقه سألنى و لم اوثره" ، عذر میخواهم بخاطر کسانى که مشکل داشتند و گرفتار بودند و به من رجوع کردند و از من خواستند، ولى من خودم را به آنها ترجیح دادم. آنها را بر خودم ترجیح ندادم، سهم خودم را به آنها ندادم. از تو عذر میخواهم. او گرسنه بود، من هم گرسنه بودم، من حاضر نشدم گرسنگى را تحمل کنم بخاطر او، او لباس میخواست، من هم لباس میخواستم، من او را بر خودم ترجیح ندادم. توجه کنید! عذر خواهى نمیکند بخاطر غصب کردن غذا و لباس دیگرى، عذر میخواهد براى ایثار نکردن ، بخاطر اینکه گفتم من فعلاً باید مشکل خودم را حل کنم، بعداً مشل تو را
"انسان، سر به زانوى خدا، امام سجاد(علیه السلام) و چگونه از خدا خواستن"دوم خرداد٩٤ شبکه یک
