مافیای کُشرجهان‌بینی هر فرد، قوم یا ملتی نحوه و نقشه زندگی‌اش را ترسیم می‌کند و راهکارها و ابزارها را نیز برای طی مسیر به او می‌نمایاند. به گواهی تاریخ، از زمان حضرت موسی (ع) تا به حال ثروت، بزرگ‌ترین معبود یهود به شمار می‌رود. از گوساله سامری انباشته شده از طلا و نقره گرفته تا بانک‌های خلق شده با ربا.
هاین Heinrich Heine فیلسوف یهودی قرن ۱۹ معتقد بود: «پول خدای یهود است». همچنین در کتاب تالمود، دومین کتاب مقدس یهودیان پس از تورات آمده است: تجارت و خرید و فروش سودآورتر از کشاورزی است و یهودیان را از کار سخت مانند کشاورزی پرهیز می‌دهد. در همین کتاب طی حکمی آمده است که اموال فرد غیر یهودی متعلق به هیچ‌کس نیست؛ بنابراین اولین یهودی که به آن دست یابد، حق تمام و کمال دارد که آن را صاحب شود.[۱]
در کتاب تورات کنونی نوشته شده است: در سفر خروج، موسی (ع) به قوم می‌گوید: «… و هنگامی‌که می‌روید چنین خواهد شد که دست‌خالی نخواهید رفت. هر زنی از همسایه‌اش و از خانم ساکن خانه‌ی خود ظروف نقره و ظروف طلا و لباس‌هایی درخواست نموده، بر پسران و بر دختران خود خواهید پوشانید و مصر را خالی خواهید کرد.»
جالب آنکه در ذیل همین آیه و در کتاب تورات، این توضیح جالب و خواندنی را مترجم یهودی ارائه نموده است تا غارت مصر توسط هم‌کیشان خود را توجیه کند: «ادونای (خداوند) دستور داد این ظروف نقره، طلا و لباس‌ها را مخصوصاً از همسایگان بگیرند. چون اموال غیرمنقول و غیرقابل‌حمل بنی‌اسرائیل در آنجا باقی می‌ماند و همسایه‌ها آن‌ها را متصرف می‌شدند.»
از ویژگی‌های طایفه یهود این است که فعالیت‌های اقتصادی آنان در حوزه‌های غیر تولیدی متمرکز است. طبق آموزه‌های تالمود[۲] آن‌ها همواره از شغل‌های دشوار و پرزحمت روی‌گردان بوده و به‌طورکلی از انجام فعالیت‌های جسمانی دوری می‌ورزند و ترجیح می‌دهند برای دست‌یابی به سود و ثروت بیشتر، از ذهن و ابتکار خود بهره گیرند تا عضلات بدن خویش. بدین‌جهت یهودیان سراسر جهان تمایل دارند به کارهای کم زحمت و پردرآمد و سریع‌الحصول، مانند رباخواری، صرافی، معاملات طلا و نقره و جواهر، تجارت اشیا عتیقه و در سده‌های اخیر بانکداری،… بپردازند؛ و در بسیاری از جوامع، این امور در انحصار آنان قرار دارد، اما به‌عکس پرداختن به حرفه کشاورزی، هیچ‌گاه در فرهنگ مشاغل یهود وارد نشده است؛ زیرا اصولاً کشاورزی نیازمند تلاش فراوان و اکتفا به درآمد محدود، آن‌هم در زمانی نسبتاً طولانی است.[۳]
یهودیان بیشتر به حرفه تجارت و داد و ستد مشغول بودند، آن‌ها کالاهای معینی را مانند پشم، ابریشم، گندم، طلا و نقره احتکار می‌کردند تا در بازارها نایاب شود و در نهایت بتوانند نبض عرضه و تقاضا و خرید و فروش‌ها را آن‌گونه که می‌خواهند، در دست بگیرند و کنترل کنند. آن‌ها با جمع‌آوری سکه‌های طلا و نقره از بازار و احتکار آن‌ها نزد خود و سپس قرض دادن به مسیحیان نیازمند با سودهای کلان و ربای فاحش، به انباشت ثروت می‌پرداختند. یهودیان، در نتیجه احتکار طلا و نقره توانستند سرنوشت اقتصاد مملکت را تحت کنترل خود درآورند، بالاخره اگر صلاح دیدند بتوانند در آنجا فاجعه اقتصادی به وجود آورند.
از آن روز تا به امروز، قوم یهود این فرامین را آویزه گوش خود قرار داده و همیشه ثروت خود را در قالب اموال منقول و ترجیحاً طلا، جواهر و نقدینگی در کنار خود دارد و آن هنگام که شوفار (شیپور مذهبی یهود) نواخته شود، فرار را بر قرار ترجیح داده و در جایی دیگر سکنی می‌گزیند تا با سرمایه خود مجدداً نبض اقتصادی محل اقامت جدید را در اختیار بگیرد.
قول معروفی در بین یهودیان است که می‌گوید: «پول نباشد، تورات نیست» و یا «نان نباشد تورات نیست». آن‌ها معتقدند که اگر می‌خواهید یک جامعه یهودی استواری برقرار کنید باید اقتصاد مستحکمی داشته باشید. یهودیان بر طبق آموزه‌های خود معتقدند که فقر در یهودیان نخستین وجود نداشت و حضرت ابراهیم و اسحاق و یعقوب همه ملّاک و دامدار بودند؛ بنابراین با پول، آسان‌تر می‌توان زندگی معنوی را دنبال کرد.
یهودیان همیشه برای ایجاد انحصار متحد می‌شوند. اکنون آن‌ها تمامی فروشگاه‌های زنجیره‌ای بخصوص فروشگاه‌های جواهرات و تجارت پوست حیوانات را کنترل می‌کنند و بر عرصه‌های فلزات گران‌بها مثل طلا، نقره، پلاتینیوم و سرب تفوق دارند. کُشر نیز از دیگر ترفندهای یهودیان برای جمع‌آوری ساده و راحت پول از کل مردم جامعه است.
کُشر (Kosher) چیست؟
یهودیان به احکام و قوانین مربوط به خوردنی‌ها کُشر می‌گویند و از بین یهودیان، یهودیان ارتدوکس بیشتر عامل به این قوانین هستند. از جمله این احکام حرام بودن خوردن گوشت همراه با لبنیات، گوشت خوک و ماهی‌های بدون فلس و پختن بچه حیوان در شیر مادرش، می‌باشد. به دلیل شباهت برخی از این قوانین با احکام اسلام متأسفانه گاها دیده می‌شود که بعضی از مسلمین در کشورهای غیر اسلامی ترجیح می‌دهند مواد غذایی که دارای علامت کُشر است را خریداری نمایند.
آغاز اخاذی با کُشر در آمریکا
کنگره آمریکا در سال ۱۹۶۵ قانونی بنام Open Immigration Law را تصویب کرد که سناتور یهودی نیویورک بنام Jacob Javits نقش بسزایی در آن داشت و موجب شد بسیاری از یهودیان به آمریکا بخصوص به نیویورک مهاجرت کنند. اولین مهاجرین یهودی که در آمریکا مستقر شدند ۲۳ نفر یهودی بودند که وارد نیو آمستردام (نیویورک فعلی) شدند. با این وجود از جمعیت ۳۱۰ میلیونی آمریکا، ۶/۷۲ میلیون نفر یهودی هستند یعنی ۲ در صد و فقط ۲۵ درصد از این جمعیت یهودی یعنی حدود ۱/۶ میلیون نفر ارتدوکس می‌باشند که رعایت تورات و تالمود Talmud را می‌کنند و معتقد به کشتن حیوانات طبق شرع، حرام بودن گوشت خوک و دیگر موارد هستند که باید توسط خاخام‌ها (حاخام Hakham)، نظارت بر کُشر بودن آن‌ها صورت گیرد؛ بنابراین تمامی ۳۱۰ میلیون نفر آمریکایی ناخواسته مالیات کُشر به یهودیان می‌پردازند. درعین‌حال در آمریکا هر یهودی می‌تواند علیه شرکتی که بر روی محصولات غذایی خود علامت تأیید کُشر را نداشته باشد طرح دعوی کند.
.
.
.
.
در نتیجه اکثر شرکت‌های صنایع غذایی آمریکا یک «مالیات یهودی» به مبلغ صدها میلیون دلار در سال به خاطر «حمایت از صنایع» خود می‌پردازند. این مالیات پنهان تمامی مصرف‌کنندگان غیر یهود را نیز در بر می‌گیرد. این طرح شیادانه، شرکت‌هایی که بایکوت یهود را در پیش می‌گیرند سرکوب می‌کند. مصرف‌کنندگان یهودی آموخته‌اند که محصولات آشپزخانه‌ای که علامت U یا K یا MK یا COR یا KSA یا مشابه آن را ندارند، نخرند. این علائم به‌صورت بسیار کوچک که توجه را جلب نمی‌کند و به‌سختی در معرض دید قرار می‌گیرد بر روی برچسب‌های مواد غذایی بسته‌بندی‌شده چاپ می‌شوند.
اولین محصولی که در آمریکا برای علامت یو U هزینه پرداخت کرد، شرکت تولیدی معروف محصولات غذایی Heinz در سال ۱۹۳۳ بود. هم‌اکنون مشکل بتوان در سوپر مارکت محصولی پیدا کرد که یکی از علائم کُشر را نداشته باشد. همچنین در کانادا شما نمی‌توانید حتی یک بطری آب‌معدنی بدون مارک کُشر پیدا کنید. جالب است بدانید که گواهی کُشر به محصولاتی که برای مصرف یهودیان نیست نیز داده می‌شود مثل این کنسرو گوشت خوک:
.
.
.
.
.
.
.
.
همچنین از دیگر موادی که به مواد غذایی مرتبط نیست مالیات کُشر می‌گیرند. یک مسئول در خاخام‌های (حاخام) یهودی اذعان داشته است که هیچ نوشابه‌ای مانند کوکاکولا احتیاج به گواهی کُشر ندارد فقط گوشت و محصولاتی که از گوشت تهیه می‌شوند به این گواهی نیاز دارند. از دیگر محصولات غیرخوراکی و از برندهای معروف مانند فویل آلومینیوم Rey Nolds، مواد شیشه‌پاک‌کن Glass plus، مواد پاک‌کننده Comet، کیسه‌های پلاستیکی Glad مجبورند که مالیات غذایی کُشر بدهند!
کُشر قانون یهودی نیست بلکه صهیونیستی است. چراکه هرکس در مورد این مالیات کُشر بخواهد سؤال یا تحقیقی بکند با برچسب ضد سامی Anti Semitism روبرو می‌شود.
بیشتر خریداران آمریکایی نمی‌دانند که این علائم مربوط به چیست؟ هم‌اکنون علامت کُشر بر روی بیش از ۴۰۰ هزار کالا وجود دارد و این یعنی مردم بدون اینکه بدانند در حدود ۱/۵ تریلیون دلار در سال برای کُشر هزینه می‌کنند.
درحالی‌که مسلمانان که به قاعده حلال کردن پای بند هستند و با اینکه جمعیتشان در آمریکا از یهودیان پیشی گرفته است ولی برای تهیه غذاهای حلال از فروشندگان محلی و شناس خرید می‌کنند و شبکه مجزایی را برای خود درست کرده و باری را بر دوش غیرمسلمانان نگذاشته‌اند.
سازمان‌های مجری کُشر
علامت (U) توسط Union of Orthodox Jewish Congregations اتحادیه یهودیان ارتدوکس که مرکزش در نیویورک، خیابان هفتم شماره ۳۳۳ است اداره می‌شود. این اتحادیه حامی سفت و سخت اسرائیل است.
این طرح مافیایی این‌گونه عمل می‌کند که اتحادیه با شرکت‌ها تماس می‌گیرد و به صاحبان آن‌ها اخطار می‌کند که اگر محصولاتشان را به گواهی کُشر نرسانند یا به عبارتی مناسب برای خوردن جامعه یهودیان نکنند از طرف تمامی یهودیان بایکوت می‌شوند. تخمین زده می‌شود که اتحادیه ۸۵ درصد این شغل مافیایی صدور گواهی علامت یو را در اختیار دارد. این اتحادیه تا این تاریخ ۱۲۰۰ خاخام را در سراسر آمریکا استخدام کرده است. شرکت‌های مواد غذایی اول باید مبلغ سرسام‌آوری بابت درخواست‌نامه خود پرداخت کنند و بعد سالانه مبلغ هنگفتی تحت عنوان کپی‌رایت علامت یو و مشابه آن بپردازند. ثانیاً هر بار که خاخامی جهت بازرسی محصولات می‌آید شرکت‌ها باید یک مبلغ جداگانه پرداخت کنند. شرکت‌های غذایی آمریکا مجبور هستند که بیلیون‌ها دلار به چند سازمان یهودی ارتدوکس پرداخت کنند تا این اقلیت، محصولاتشان را بخرند؛ یعنی همه ۳۰۰ میلیون نفر جمعیت مجبورند که مالیات کُشر را به این کمتر از یک درصد پرداخت کنند. شرکت‌های غذایی مشخصی نیز موظف هستند که خاخامی را به‌طور تمام‌وقت با حقوق‌های بالا استخدام کنند. میزان پولی که مصرف‌کنندگان به شرکت‌های مواد غذایی از زمان آغاز این طرح پرداخت کرده‌اند معلوم نیست ولی تخمین زده می‌شود که در ردیف بیلیون‌ها دلار باشد. هم شورای یهودیان ارتدوکس و هم شرکت‌های مواد غذایی این رقم را سری نگه‌داشته‌اند.
طبق تعریف Wikipedia یونیون از طرفداران مذهب صهیونیست و یهودی است و برنامه‌های مطالعاتی مذهبی که در مرکز اسرائیل است را تداوم می‌دهد. در تعریف مذهب صهیونیست هم آمده است: پشتیبانی از تأسیس دولت یهودی در سرزمین اسرائیل (فلسطین اشغالی).
در سال ۱۹۶۰ فقط ۲۲۵ شرکت بودند که مالیات کُشر پرداخت می‌کردند. این تعداد در سال ۱۹۶۶ به ۴۷۵ رسید و تا سال ۱۹۷۵، ۸۰۰ شرکت شدند. بیش از ۱۶ هزار محصول به سازمان‌های خاخامی (حاخامی) برای گرفتن برچسب کُشر پرداخت می‌کنند. طبق گفته The Chicago Jewish Sentinel (نگاهبانان یهودیان شیکاگو) در سال ۱۹۸۸ فروش محصولات کُشر بالغ‌بر ۳۰ بیلیون دلار در سال بود که در سال ۲۰۰۰ این اخاذی به یک تریلیون دلار رسید. منتقدین با استهزا کشور آمریکا را، ایالات کُشر متحده آمریکا یا UKSA می‌نامند.
متذکر می‌گردد که اتحادیه جماعت یهودیان ارتدوکس ۱۲۰۰ شرکت یعنی ۸۰ درصد کسب و کار را در آمریکا در اختیار دارد.
دومین سازمان یهودی بزرگ که متعلق به حاخام برنارد لوی Bernard Levy است، « Committee For the Furtherance of Torah Observance کمیته پیشبرد اجرای تورات» می‌باشد که علامت (K) را استفاده می‌کند. محصولات شرکت‌های کانادایی با علامت (COR) نشان داده می‌شود که Council of Orthodox Rabbis این مالیات‌ها را کسب می‌کند.
از دیگر سازمان‌های کلاه‌بردار در آمریکا Metropolitian Kashruth Council of Michigan است که مجوز علامت (MK) را صادر می‌کند و مالیات هنگفتی را از تمامی غیر یهودیان که مجبور به پرداخت آن هستند می‌گیرد.
مسیحیان منتقد می‌گویند: اگر مسیحیان همین سیاست را پیش می‌گرفتند و به اسم مذهب، علامت (C) را به نشانه مسیحیت (Christian) بر روی کالاها می‌زدند و شرکت‌ها را وادار به این کار می‌کردند، یهودیان علیه آن به‌پا می‌خواستند ولی مسیحیان به خاطر ترس از برچسب ضد سامی Anti Semitism و ضد یهودی ساکت هستند.
کُشر در دیگر کشورها
در جهان بیشتر کشورهایی که از آمریکا و کانادا مواد غذایی از قبیل برنج، گندم، ذرت، گوشت مرغ و گاو و سویا و … وارد می‌کنند مواد کُشر می‌خرند. چین مقام اول را در واردات مرغ از آمریکا دارد و Holy Farms به آن‌ها مرغ‌های کُشر شده می‌فروشد یعنی چینی‌ها بیلیون‌ها دلار مالیات کُشر پرداخت می‌کنند.
خبر شوک‌آور دیگر اینکه «شورای خاخامی» به نام Rabbinical Councils پشت این طرح مافیای کُشر نه فقط در آمریکا بلکه در کشورهای غربی قرار دارد. این فقط مشکل کانادایی‌ها و آمریکایی‌ها نیست بلکه ملت هر کشوری با داشتن جمعیت ارتدوکس یهودی مورد اخاذی قرار می‌گیرد. به‌عنوان‌مثال مکزیک به خاطر وارد شدن در NAFTA-North American Free Trade Agreement با این مشکل به طور سیل‌آسا مواجه شده است به‌طوری‌که ۱۰۰ میلیون مکزیکی که بیشترشان کاتولیک هستند باید این مبلغ را به یهودیان ارتدوکس پرداخت کنند.
آرژانتینی‌ها که نان مخصوص کاس کاس خود را با گندم کُشر شده درست می‌کنند، ایتالیایی‌ها که ماکارونی و پیتزای خود را از همان منبع پخت می‌کنند به پیروان ضد مسیح خود یعنی پیروان تالمود مالیات می‌دهند.
مسلمانان آفریقای شمالی و خاورمیانه (ارض الانبیا) گندم، برنج و گوشت گوسفند کُشر شده وارد می‌کنند. مسلمانان در جهان موقع شام دور هم جمع می‌شوند و با خوردن برنج و نان کُشر شده خاخام‌های کلاه‌بردار تصور می‌کنند که مشمول برکت پروردگارشان شده‌اند غافل از آنکه پول آن‌ها را که مالیات کُشر را تشکیل می‌دهد به اسرائیل می‌فرستند تا مسلمانان را بکشد و این در حالی است که یهودیان در کتاب تالمود، غیر یهودیان را حیوان و کشتن آن‌ها را جایز و دزدی مال آن‌ها را حلال و کشتن آن‌ها را بدون کیفر و مکافات می‌دانند.
تنها راه، آگاه کردن مردم از این اخاذی و کلاه‌برداری است. آمریکایی‌ها مطمئناً نمی‌خواهند که برای آب کُشر، قهوه کُشر و کیسه‌های پلاستیکی کُشر پول اضافی بدهند؛ بنابراین آیا هیچ وکیل زیرکی در آمریکا یا در جای دیگر پیدا می‌شود که پرونده‌ای را علیه این کلاه‌برداری به جریان اندازد و پول مردم را که سال‌ها از آن‌ها به‌طور غیرقانونی گرفته شده بازگرداند؟
منابع !
http://www.rense.com/general24/koshernostra.htm
http://www.chabad.org/…/articl…/aid/763078/jewish/Luxury.htm
http://www.jewishagency.org/jewish-community
http://radioislam.org/judaism/kosher.htm
پی‌نوشت:
[۱] Schulchan Choschen Hamizpat, 156
[۲] تالمود سلسله بحث‌ها و آموزش‌های خاخام‌هاست که جمع‌آوری‌شده است و در مورد جزییات و چگونگی اجرای تورات است.
[۳] احمد کریمیان، یهود و صهیونیسم، چاپ اول، قم: بوستان کتاب،۱۳۸۴، ص ۱۸۹
.
.
.
.
اللهم عجل لولیک الفرج
