امشب شب شهادت اول مضلوم عالم امیرالمومنین هست:
کسی که پیامبر در وصف اش می فرمودند: قسم به آنکه جانم در دست اوست اگر طایفه هایی از امت من درباره تونمی گفتند آنچه نصاری درباره عیسی گفتند هر آینه امروز در شأن تو سخنانی می گفتم که عبور نکنی بر جماعتی از مسلمین مگر این که خاک زیر پای تو را برای تبرک برگیرند.
معرفت و شناخت کامل شخصیت والای امیرالمؤمنین علی (ع) و جایگاه او در جهان هستی در حد بشر نیست چه رسول اکرم (ص) خطاب به مولا می فرماید :یا علی لا یعرفک الاّ الله و انا :ای علی! تو را هیچکس نشناخت جز خدا و من
درابتدای خلقت،جهان خداوند اعلام کرد آفرینش همه چیز، به طفیل محبت پنج نور مقدس است.
یا ملائکتی و سکان سماواتی اعلموا انی ما خلقت سماء مبنیه و لا ارضا محدیه و لا قمرا منیرا و لا شمسا مضیئه و لا فلکا یدور و لا بحرا یجری و لا فلکا یسری الا فی محبه هؤلاء الخمسه.
آفرینش بر محبت اینان رقم خورد و عرصه هستی به حب ولایت آنان از عدم شکل گرفت. اگر علی (ع) نبود، آفرینش به تکوینش نمی ارزید . نوروجود علی (ع) ، مصباح پایگاه آفرینش شد وهستی اول با وجود او شکل گرفت. هدفنامه وجود را به وجود او پیوند زدند. لَوْلاکَ لَما خَلَقْتُ الْأَفْلاکَ، وَ لَوْلا عَلِىٌّ لَما خَلَقْتُکَ
در زیارتنامه مولی در روز غدیر علی (ع) را ندا می دهیم :لسلامُ علیکُ ایها النبأ العظیم، الذی هم فیه مختلفون:
سلام برتو ای خبر بزرگ عالم! خبر بزرگ هستی. پس علی (ع) راز بزرگ خلقت است!
خداوند در شب معراج با حبیب خویش با صوت علی (ع) سخن گفت.
پیامبر فرمودند: من و علی از یک درختیم (انا و علی من ش جره واحده) و باز فرموده: (انت منی بمنزله هارون من موسی) و نیز: (انا مدینه العلم و علی بابها) همانا من شهر علمم و علی در آن است. و خطاب به مولی فرمود: (انت اخی و وصیی و وارثی) تو برادر من و وصی و وارث منی. در فرازی از دعای ندبه پیامبر خطاب به علی می فرماید (لو لا انت یا علی لم یعرف المؤمنون بعدی) ای علی اگر تو نبودی مردم پس از من مؤمنان را نمی شناختند.
ولی چه خون دل ها خورد علی از دست این جماعت سر به سجود آیه خوان و به ظاهر متدین:که فرمود فصبرت و فی العین قدی و فی الحلق شجی.صبر کردم در حالی که خاری در چشم و استخوانی در گلو داشتم!
بعد از آنکه حضرت على علیه السّلام را در شب 19 ماه رمضان سال چهلم هجرت ، مضروب ساختند و آن حضرت در روزهاى آخر عمر شریف اش ، در بستر خوابیده بود، گاهى چشمهایش را باز مى کرد و مى فرمود:« سَلُونى قَبْلَ اَنْ تَفْقِدُونى : هر چه مى خواهید از من بپرسید، قبل از آنکه از میان شما بروم » فرمود:از من ببرسید که بخدا سوکند از هیج حادثه ای تا قیامت نمیبرسید مکر اینکه بشما خبر خواهم داد.
ولی چه کردند با این علی: وقتى ضربت را این دشمنِ خدا بر امیرالمؤمنین وارد کرد، در روایت دارد که حضرت هیچ آه و ناله اى نکردند؛ اظهار دردى نکردند. تنها چیزى که حضرت فرمودند، این بود: «بسم اللَّه و باللَّه و فى سبیل اللَّه، فزت و ربّ الکعبة»؛ به خداى کعبه سوگند که من رستگار شدم.
افسوس که عظمت و اهمّیّت این مصیبت ، نه قابل وصف است و نه قابل درک !
در غزوه‌ی احد ، نود جراحت به بدنش رسید ؛ پیغمبر به عیادت او آمد ، دید ( جراحت‌ها را ) فتیله می‌کنند ، جراحت‌ها بدن را سوراخ سوراخ کرده است و داخل این جراحت‌ها فتیله وارد می‌کنند ؛ وقتی که چشم رسول خدا به این منظره افتاد ، به صدای بلند گریه کرد ! ( امیر المؤمنین ) گفت : یا رسول الله ! همه‌ی این‌ها سهل است ، همه در راه خدا سهل است
صبح نوزدهم (ماه رمضان به مسجد ) آمد و قاتل خود را بیدار کرد. بعد در محراب ایستاد ؛ آن روز در نماز خویش ، سوره‌ی انبیاء را خواند ؛ یعنی چه ؟ یعنی یک صد و بیست و چهار هزار پیغمبر ، همه دور این محراب‌اند .
سپس به سجده رفت و سر از سجده برداشت ؛ چنین کسی میان زمین و آسمان سه جمله دارد و هر جمله‌ای هم با والله ( همراه شده است )
وقتی ضربت به آن سر وارد شد ، جبرئیل بین زمین و آسمان گفت : تهدّمت والله أرکان الهدی ! این کلام امین وحی خداست ؛ تهدّمت والله أرکان الهدی ؛ قسم به ذات قدّوس خدا که ارکان هدایت خراب شد . کلمه‌ی دوم که من از گفتن آن عاجزم تا چه رسد به درک آن ! گفت : إنطمست والله نجوم السّماء وأعلام التقی ؛ همه‌ی عَلَم‌های تقوا خاموش شد و نور و بهاء ستارگان آسمان هم رفت ! کلمه‌ی سوم که عقل را مبهوت میکند این است : إنفصمت والله العروة الوثقی ؛ به ذات خدا قسم که عروه‌ی وثقی پاره شد ! این عروه‌ی وثقی که شب بیست و یکم پاره شد چیست ؟ قرآن را بخوانید تا بفهمید : فمن یکفر بالطاغوت ویؤمن بالله فقد استمسک بالعروة الوثقی ؛ معنی این جمله این است که در این ضربت ، ایمان به خدا به کلّی منفصم شد !
وقتی که چنین ضربتی به سر رسید ، جبرئیل میان زمین و آسمان ، اعلانش این بود و هر سنگی را که از زمین برداشتند ، خون جوشید ، امّا خود او گفت : فزت و ربّ الکعبة !غوغایی است ! و همان کسی که در آن ضربت گفت : فزت و ربّ الکعبة ، وقتی جنازه‌ی زهرا ( سلام الله علیها ) را تحویل پیغمبر داد ، گفت :نفْسی علی زفراتها محبوسة *** یا لیتها خرجت مع الزفرات ! جانم در ناله ها زندانی است . کاش با این ناله ها خارج میشد. ای کاش علی مرده بود !
یکی از معجزات قرآن اینه که به قرآنی که آیاتش به چیزی غیر از مدح علی یا توبیخ دشمنانش تفسیر شود، ایمان نیاورده‌ام.
معاویه وارد مکه شد، گروهی بر معاویه وارد شدند و گفتند: آیا میدانی که ابن عباس تفسیر قرآن میکنه؟
معاویه گفت: خب ابن عباس پسر عمه ی پیغمبر بوده، او از هاشمیان است! اگر او نکند که تفسیر کند؟!
گفتند: تفسیر میکند آیات رو به نفع علی بن ابیطالب! ما از این شاکی هستیم!
معاویه گفت: خودم رسما وارد مجلس میشوم و جمعشان را برهم میزنم.
معاویه وارد مجلس تفسیر ابن عباس میشود، ابن عباس با چنان کیفیتی تفسیر آیات میکرد که معاویه هیچ جای اعتراضی برخود ندید!
بعد از مجلس معاویه رو به ابن عباس کرد و گفت:
معاویه گفت: ابن عباس تو تفسیر آیات میکنی یا فضائل علی بن ابیطالب را بازگو میکنی؟!
ابن عباس: معاویه به من بگو کجای قرآن است که فضائل علی بن ابیطالب نیست؟ از خودت هم سوال میکنم جواب میدهی؟
"انَّما اَنتَ مُنذِرُ وَلِکُلِ قَومِ هاد" این آیه برای کیست معاویه؟
معاویه: رسول خدا فرمود منذر این امت منم و هادی وجود علی بن ابیطالب است! ولی ابن عباس حتما باید این آیه را بخوانی؟!
ابن عباس: "اِنَّما یُریدُ اللهُ لِیُذهِبَ عَنکُمُ الرِّجسَ اَهلَ البَیتِ وَ یُطَهِّرَکُم تَطهیرا" بگو این آیه برای کیست معاویه؟
معاویه: این هم قصه ی طهارت و عصمت علی بن ابیطالب و اهل بیتش است، درست! ولی حتما باید این را بخوانی؟
ابن عباس: "اِنَّما وَلیُّکُمُ اللهُ وَ رَسولُه وَالَّذینَ یُقیمونَ الصَّلوهَ وَ یُوتونَ الزَّکوةَ وَ هُم رکِعون" معاویه این آیه برای کیست؟
معاویه: زمانی که علی بن ابیطالب انگشتر در راه خدا داد این آیه بر حق علی نازل شد، قبول دارم! ولی حتما این را باید بخوانی؟
ابن عباس: "عَمَّ یَتَساءَلون عَنِ النَّبَاِ العَظیم" معاویه بگو این آیه در حق کیست؟
معاویه: رسول خدا فرمود خبر عظیم علی بن ابیطالب است که هم مردم ازش میپیرسند و هم من از علی خواهم پرسید، ولی ابن عباس حتما باید این را بخوانی؟
ابن عباس: "وَاعتَصِموا بِحَبلِ اللهِ جَمیعا وَ لا تَفَرَّقوا" بگو ببینم این آیه برای کیست؟
معاویه: پیغمبر فرمود حبل الله علی بن ابیطالب است دست به دامن علی بزنید و جای دیگر نروید که گمراه میشوید. ولی باید همین را تفسیر کنی؟
ابن عباس: "کَفی بِاللهِ شَهیدا بَینی وَ بَینَکُم" این آیه برای چیست معاویه؟
معاویه: این قصه قصه ی علم علی بین ابیطالب است که خدا همه ی علم جاری رو در سیره ی او تعریف میکند، ولی لازم است حتما این را بخوانی؟
ابن عباس: "قُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ وَنِسَاءَنَا وَنِسَاءَکُمْ وَأَنْفُسَنَا وَأَنْفُسَکُمْ" بگو به من که این آیه برای کیست؟
معاویه: این هم ماجرای مباهله با اهل نجران است که خدا در این آیه علی بن ابیطالب را نفس پیغمبر میخواند، ولی برای مردم حتما باید همین را بخوانی؟
ابن عباس: "ساَلَ سائِلٌ بِعَذابِ واقِع" این آیه برای چیست معاویه؟
معاویه: روز غدیر شخصی نزد رسول خدا آمد و گفت این سخنان از خودت بود یا از خدا؟ پیغمبر فرمود امر رسالت بود، شخص رو به پیغمبر کردو گفت به خدا بگو بر من عذاب وارد کند که تحمل ولایت علی را ندارم و خداوند جلوی همگان دشمن علی را هلاک کرد، ابن عباس قبول دارم! آیا باید همین آیه را بخوانی؟
ابن عباس: "یا اَیُّهَا الرَّسولُ بَلِّغ ما اُنزِلَ اِلَیک" این آیه دیگر برای چیست معاویه؟
معاویه: این هم ماجرای ابلاغ ولایت علی بن ابیطالب است قبول دارم! ولی این را حتما باید بازگو کنی؟
ابن عباس: "اَلیومَ اَکمَلتُ لَکُم دینَکُم" معاویه به من بگو این دگر برای کیست؟
معاویه: این آیه هم اکمال دیانت در پرتوی ولایت علی بن ابیطالب است ولی آیه ای دیگر بخوان نه این!
ابن عباس از جا بلند شد و گفت:
معاویه به من بگو کجای قرآن را بخوانم که فضل علی بن ابیطالب نباشد؟! کجا را بخوانم که از علی بیان نشده باشد؟!
معاویه: اصلا ابن عباس بخوان "اِذا زُلزِلَتِ الارضُ زِلزالَها"
ابن عباس: معاویه در این مورد هم شرمندتم که حتی این آیه هم فضل علی بن ابیطالب است!
معاویه: علی در این آیه دگر چه میکند ابن عباس؟!
ابن عباس: نشنیدی بعد از رسول خدا یک سال نگذشته بود که زلزله ای بر مدینه آمد که همه ی مردم از شدت وحشت از خانه به در شده بودند و علی در میانشان حاضر شد و خواند این آیه را و پایش را بر زمین کوبید و فرمود: زمین! ابوتراب بر تو امر میکند آرام گیر!
معاویه که از غضب بر خود میپیچید گفت:
ابن عباس راحت بگو تا قرآن باشد، علی هم خواهد بود...
بحار الانوار ج ۴۴ ص ۱۲۵
امشب در آستانه شهادت این بنده بزرگ خدا، از خدا بخواه که صفات خدایی علی را در من و تو هم متجلی کند
