آیت الله جوادی آملی:
اگر قرآن به سر مى گذاریم، هدف تنها این نباشد که خدا گناهان ما را بیامرزد، ما را به جهنم نبرد، ما را به بهشت ببرد. اینها ریخت و پاش سفره شب قدر است. وقتى یک دوستى سفره اى پهن مى کند، مائده الهى و مَأدبة الهى مى چیند، مهمان هاى خود را به بهترین وجه پذیرایى مى کند. وقتى مهمان ها برخاستند، سفره برچیده مى شود، آن ریزه هاى سفره را مى ریزند؛ مرغ ها آن ریزه هاى سفره را مى چینند.
ریزه سفره شب قدر این است که کسى نسوزد، به جهنم نرود. اینها شب قدر نیست. شب قدر آن است که انسان طیّار گونه دست هزارها نفر را بگیرد و به بهشت ببرد. در دنیا رفتار او، گفتار او، سیرت او، سریرت او، سنّت او آموزنده باشد. هزارها نفر را زنده کند و در آخرت هم هزارها نفر را به همراه خود به بهشت ببرد. اگر ما بتوانیم در کنار سفره الهى و دولت قرآن بنشینیم، چرا در ته صفوف و صَفُّ النِعال قرار بگیریم به دنبال آن ریزه هاى سفره تکان ها باشیم که از سفره تکانده شده چیزى به ما برسد..
