مقام آن بالاتر از فرشتگان خواهد بود و در غیر این صورت از چهارپایان کمتر است (بل هم اضل) .
در قرآن از مرحله نخستین آفرینش انسان از خاک خلقت آدم و حوا و سپس گسترش خلقت انسانها از طریق نطفه و تکامل و رشد آن ، نحوه حیات و زندگی سعادتمند در سایه اطاعت از پروردگار، رسول او و ائمه معصومین دانسته و زندگی شیطانی و غیر اخلاقی ( تاریکی) تبعیت از خطوط و وسه‌های شیطانی را، متذکر می‌شود و سپس نقطه پایانی در دنیا یعنی مرگ و در نهایت روز حسابرسی اعمال یعنی قیامت را ترسیم می‌کند، انسان مختار در طی دوره آزمون یعنی حیات دنیا با تعلیم، تربیت و تزکیه توسط انبیاء الهی مامور از جانب پروردگار می‌تواند دو مسیر را طی کند یکی اطاعت و بندگی خدا مسیر هدایت، نور و سعادت در دنیا و آخرت و دیگری سرپیچی و اطاعت از شیطان مسیر گمراهی، ضلالت، خسران در دنیا و آخرت، بنابراین درک ویژگیهای انسان در قرآن کریم شرط معرفت عقل و نفس و کرامت انسانی است و این ویژگیها، تذکر و علائمی است برای شناخت خود که مقدمه شناخت خالق خواهد بود. لذا توجه به این علائم می‌تواند مسیر هدایت و مقصد را به ما نشان داده و در غیر این صورت انسان دچار انحراف و گمراهی خواهد گردید