« فـلان کـس در مـورد شمـا بـد گـویی کـرده اسـت». عـلامـه فـرمـودنـد»: مـن که رسـوای جهـان هستـم، عیـب هـایـم که یکـی، دو تـا نـیـست، خُـب ایـن هـم روی آن هـا .»
اخـلاق ایـشان ایـن گـونـه نبـود کـه از خـودشـان دفـاع کننـد. ایـشان آن قـدر تـواضـع داشتـنـد کـه گـاه تـصـور می شد ایشـان سـواد نـدارنـد.
