در کمتر رخدادی از تاریخ است که ما رد پای نقش "زنان" را در آن ببینیم. کل تاریخ غرب را زیر و رو کنید، جز چند زن مثل ژاندارک و مادر ترزا و... چیز دیگری از نقش زنان در رخدادهای تاریخی نمی توان پیدا کرد. در تاریخ شرق و ایران باستان هم اوضاع تفاوت چندان زیادی ندارد.


اگر چه بعد از ظهور اسلام و نوع نگاه ویژه اسلام به زنان، اوضاع بهتر شد و رخدادها و حوادثی را می توان یافت که یقینا بدون حضور زنان ممکن بود مسیر تاریخ تغییر می کرد و منحرف می شد، اما همچنان سهم زنان از تاریخ به مراتب کم بود.


انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، موجب ارتقاء منزلت و جایگاه اجتماعی زنان شد اما همچنان "روایت های مردانه از رخدادهای تاریخی" غلبه داشته و دارد. می توان برای اثبات این گزاره، کار آماری و میدانی انجام داد و فی المثل سری به بازار نشر یا تولیدات تصویری و سینمایی زد تا ببینیم اوضاع از چه قرار است، اما هدف این نوشتار چیز دیگری است. همه اینها هم در حالی است که زنان نیمی از جمعیت یک کشور را تشکیل می دهند.


می گویند "پشت هر مرد موفقی، یک زن است"، راست گفته اند. مگر می شود مردی موفق شود بدون ایثار، گذشت و فداکاری زنی که بستر موفقیت او را در خانه ایجاد کرده است؟!


به همین دلیل است که معمولا مردان موفق، بیش از سایر مردان، عاشق و دوستدار زندگی و همسر خود هستند. (مثلا نگاه کنید به تعاریف علامه طباطبایی از همسر خود)


همه اینها را نوشتم تا به این نکته برسم که تقریبا کمتر کسی است که در بزرگی، عظمت و موفقیت "سید علی خامنه ای" در دوران بیست و پنج ساله رهبری وی شک داشته باشد. حتی کسانی که مخالف سرسخت او هستند نیز نمی توانند منکر موفقیت وی شوند. با این حال، بعد از گذشت این همه سال، هنوز اطلاعات چندانی (جز همان اطلاعات اولیه و محدود) از همسر سید علی خامنه ای در دست نیست. در حالی که شک نداریم که بی تردید بخشی از موفقیت های وی، ناشی از خودگذشتگی های همسر او است. بانویی که در همه این سال ها به دلیل آنکه همسر یک رهبر دینی و انقلابی است، خود را از بسیاری از امکانات و مواهب اولیه زندگی محروم کرد و نجیبانه و مؤمنانه در کنار سید علی خامنه ای ماند و علاوه بر تربیت شش فرزند صالح، بستر لازم برای رهبری بهتر رهبر انقلاب را مهیا کرد. کاش می شد کمی بیشتر درباره این بانو و چگونگی روابط او با همسرش دانست. کاش می شد از زبان سید علی خامنه ای، چند جمله ای درباره او می شنیدیم. اصلا کاش می شد از نگاه این بانو، سید علی خامنه ای را می دیدیم و می شناختیم.


ما این بانو را نمی شناسیم و احتمالا هم نخواهیم شناخت، اما تاریخ فردا بدون تردید بهتر از تاریخ امروز است. بی شک تاریخ در آینده، از این زن به بزرگی یاد خواهد کرد.


پی نوشت:

مدت ها بود که می خواستم این مطلب را بنویسم اما گفتم در چنین روزی که مصادف است با میلاد بزرگ ترین بانوی عالم، بهتر باشد.