محیط از عوامل بسیار مهم سازنده منش هر فردى است .
و منظور همه محیط هایى است که فرد از آغاز تا پایان زندگى ، در آن به سر برده است ، چون محیط خانه ، آموزش و پرورش ، کار، معاشرت هاى فردى و سرانجام محیط اجتماعى .
وضع ظاهر، طرز گفتار و رفتار، پوشاک ، و حتى سلامت و دانش بسیارى از جنبه هاى دیگر منش انسان ، تابع محیط است . به ویژه کودک که همچون نهال نورس مى باشد.
همچنانکه رشد و بالیدن و ثمر دادن نهال ، وابسته به این است که در کجاى باغ و بوستان قرار گرفته است و چقدر از نور آفتاب و چقدر آب به او مى رسد، و چگونه و از چه منبع ، آبیارى مى شود.
کودک نو پا نیز، از عوامل محیطى خود، بسیار تاثیرپذیر است و بلکه بیشتر. اسلام به این نکته حساس نیز، بسیار توجه دارد.
پیرامون خود را از رفتن به مراکز آلوده باز مى دارد و به رفتن در محافل دانشمندان ، ترغیب مى کند و مى گوید: با هرکس ، طرح دوستى میفکن که صفات دوست ، به دوست سرایت مى کند.
حتى اسلام شرکت در بزمى را که در آن میخوارى نشسته است ، نهى مى کند. درود بر اسلام با اینهمه واقع بینى و باریک بینى .
