هرچند میان ریشه لغوی و مفهومی «استهزاء» و «تمسخر» تفاوت هائی وجود دارد، قدر مشترک هر دو واژه دستاویز ملعبه و ریشخند قرار دادن اشخاص است.
استهزاء و تمسخر، اصولاً مذموم است، و این مذمومیت در خصوص پیامبران الهی، امامان معصوم و اولیاء خداوند مطلقاً ممنوع بوده و نادرست تلقی می شود و موجب «کفر» و «ارتداد» می شود.
در قرآن آمده است:
ادامه...