وَقَدْ نَزَّلَ عَلَیْکُمْ فِی الْکِتَابِ أَنْ إِذَا سَمِعْتُمْ آیَاتِ اللَّهِ یُکْفَرُ بِهَا وَیُسْتَهْزَأُ بِهَا فَلَا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّىٰ یَخُوضُوا فِی حَدِیثٍ غَیْرِهِ ۚ إِنَّکُمْ إِذًا مِثْلُهُمْ ۗ إِنَّ اللَّهَ جَامِعُ الْمُنَافِقِینَ وَالْکَافِرِینَ فِی جَهَنَّمَ جَمِیعً
ا و به تحقیق، خدا در کتاب قرآن بر شما نازل کرد: هرگاه شنیدید آیات خدا مورد کفر و انکار و مسخره قرار می گیرد، با انان منشینید، تا به سخنی غیر از آن فرو روند و در صورت تخلف، شما بی گمان مانند
آنان خواهید بود. خدا، بی چون همگی منافقان و کافران را در دوزخ گردآورنده است.
در حدیثی از رسول خدا آمده است:
ان المستھزئین بالناس یفتح لاحدهم باب من الجنة، فیقال :هلم هلم فیجی ء بکربه وغمه، فاذاتی اغلق دونه فما یزال کذلک حتی یفتح له الباب ، فیقال له:هلم هلم، فمایاتیه
برای استهزا کنندگان مردمان، در قیامت دری از بهشت باز می شود که میگوید: پیش بیا، پیش بیا ! پس او با غمها و غضه ها به سوی آن می رود با زمانی که نزدیک می شود، بسته می شود. انگاه دری دیگر برایش گشوده می شود که باز میگوید: پیش بیا، پیش بیا ! پس وی با غمها و غضه های خود می آید، زمانی که میرسد، بسته میشود، و چنین است تا دری برایش باز می شود که میگوید: پیش بیا، پیش بیا و او نمی اید.
پس سعی کنیم همه ی هم و غم خود را در کارهای درست بکاربریم تا موجبات ناراحتی دنیوی و اخروی خود نشویم.
