امیرمؤمنان علیه السلام می فرماید: إن یکُن الشغلُ مَجهدة فَاتصالُ الفراغ مفسدة1
اگر کار، ساخت و توانفرساست، بیکاری دایمی هم فسادآور است.
امام باقرعلیه السلام2: نیز می فرماید:الکََسَلُ یَضر بالدین والدنیا : تنبلی برای دین و دنیا زیانبار است. امام صادق علیه السلام3: به برخی از فرزندانش میفرماید: از دو خصلت تنبلی و بی حوصلگی (بیقراری) بپرهیز که این دو مانع بهره گیری تو از دنیا و آخرت می شوند؛ نیز میفرماید4: سست نباش تا آن که تو را میشناسد تحقیرت نکند و نیزمیفرماید5: سربار مردم نباشید و باز می فرماید6: منفورترین مردم نزد خدا کسی است که شب خواب و روز بیکار باشد.
امام کاظم علیه السلام هم می فرمایند:انَ الله جل و عَزَ یُبغضُ العبد النوام الفارغ
خدا بنده پرخواب بی کار را دشمن می دارد6
ابن عباس می گوید:7رسول خدا هرگاه کسی را می دیدواز او خوشش می آمد می پرسید:آیا حرفه ای داری؟اگرمیگفتند نه می فرمود:از چشمم افتاد پرسیدند:چرا ای رسول خدا فرمود:چون هرگاه مومن دارای حرفه ای نباشد به ناچار از دینش برای تامین زندگیش بهره می برد (دین فروشی می کند).
پی نوشت:
1الارشاد، ج ۱، ص۲۹۸
2تحف العقول، ص300
3تحف العقول، ص304
4الکافی ج 5 ص72
5بحارالانوارج84ص158
6الکافیج5ص84
7مستدرک الوسائل ج13 ص11
