(ألم أعهد إلَیْکُمْ یا بنى آدَمَ أن لا تَعْبُدُوا الشیطان إنّهُ لَکُمْ عَدُوٌمبین/سوره حدیدآیه15
آیا من با شما پیمان نبستم ای فرزندان آدم که شیطان را عبادت نکنید؛ او دشمن شماست و این که مرا عبادت کنید؛ این است صراط مستقیم راه راست.
حال، این عهد و پیمانی که خدا از ما گرفته که شیطان را عبادت نکنیم و او را عبادت کنیم کی و کجا بوده است؛ احتمالاً می شود گفت این آیه ی شریفه ناظر به عهد و پیمان فطری و عقلی و شرعی است. یعنی: پیمان گریز از شیطان و فرار به سوی رحمان نخست آن که در فطرت و سرشت انسان نهاده شده است و انسان فطرت از فساد و منبع فساد تنفر دارد و به کمال و منبع کمال، عشق میورزد؛ شیطان هم منبع فساد است وحضرت رحمان منبع کمال. در رتبه ی دوم نیز عقل در وجود انسان، آمر به گریختن ازدشمن و پناه بردن به دوست است و در این که شیطان، دشمن آدم و فرزندان آدم است تردیدی نیست. او به عزت خدا قسم یاد کرده که اولاد آدم را اغوا خواهد کرد:
قال فبعزَّتک لأغوینَهُمُ أجْمَعِینَ /سوره ص، آیه ی ۸۲
خداوند متعال هم گوشزد فرموده است:
یا بنی آدم لایفتِننکم الشیطان کما اخرج ابویکم من الجَنة…/سوره ی اعراف، آیه ی ۲۷
ای فرزندان آدم! به هوش باشید که شیطان فریبتان ندهد، همان گونه که والدین شما را از بهشت بیرون کرد... او و پیروانش، شما را میبینند و شما آنها را نمی بینید... با آن که برای والدین شما قسم خورده بود که من خیرخواه شما هستم:
و قاسمهماانی لکُما لَمن الناصحین/ سوره ی اعراف، آیه21
در عین حال، به آنها خیانت کرد. حال با شما که قسم خورده اغوایتان می کنم چه خواهد کرد؟! به آنها وعده ی خدمت داده بود و خیانت کرد، ولی به شما نه تنها وعده ی خدمت نداده؛ بلکه وعده ی خیانت داده است؛ پس چه توقعی می توان از او داشت؟!
