جمعه, ۱۷ ارديبهشت ۱۳۹۵، ۰۶:۰۴ ق.ظ
azadeahmad
قرآن فریاد اش بلند است:
(یا أیُهَا الإنسان ما عَرَک بریک الکریم)1
ای انسان! آخر توانسانی! اندکی در مبدأ و منتهای خود بیندیش و ببین ابتدا چه بوده ای و اکنون چه شده ای و بعد چه خواهی شد و اینک با چه اطمینان این چنین نافرمانی و عصیان نسبت به خدایت پیش گرفته ای!
حال آیا ما این شایستگی را در خود میبینیم که در جواب این سؤال خدا بگوییم ای خدا! ما را کرمت مغرور کرده و دلگرم به کرمت گشته ایم و این چنین بی پروا در امر معصیتت شده ایم.
ولی خودش فرموده است:
کَلَّا بَلْ تُکَذِّبُونَ بِالدِّینِ2
نه چنین نیست که شما می پندارید بلکه واقع این است که شما دین یعنی حساب و جزا اعمال و کیفرو پاداش روز قیامت را تکذیب می کنید!
بهشت و جهنم باورتان نشده است، ایمان به خدا و روز جزا در جانتان ننشسته است، این عبادات و نماز و روزه و حج شما واین انفاقات مالی شما ریشه از دل نمی گیرد!
از این جهت است که شصت و هفتاد سال است عاشورا و اربعین دارید، ماه رمضان و شبهای قدر و... دارید امّا از این همه اعمال، اثری از معنویت و تقرب به خدا در خود نمی بینید!
مولای عزیزمان امام حسین روزعاشورا که تنها مانده بود، یاران و عزیزانش به شهادت رسیده بودند و دشمن سیاه دل را موعظه می کرد ابن سعد دستور داد لشگر هیاهو کنند که صدای امام به گوششان نرسد!
عاقبت فرمود: علت این که سخنان من در شما اثر نمی کند، این است که:
مُلِئَتْ بُطُونُکُمْ مِنَ الْحَرَامِ
شکم هایتان از حرام پر شده است!
یعنی آگاه باشید! حرامخواران از اعمال عبادی و از مواعظ خدا و اولیای خدا بهرهای نمیبرند...
منبع:
- سوره انفطارآیه6
- سوره انفطارآیه9
۹۵/۰۲/۱۷
۰
۰
azadeahmad