• ابن حجر هیثمی(درگذشت ۹۷۴ق)، از علمای اهل سنت می‌گوید: او را به سبب گذشت و بردباری بسیارش، "کاظم" خواندند و در نزد عراقیان به باب قضاء الحوائج عندالله معروف و عابدترین، داناترین و بخشنده‌ترین مردم زمانه‌اش بود.
  • گفته‌اند که امام کاظم(ع) ۳۷ فرزند داشته است. معروف‌ترین پسران وی امام رضا(ع)، احمد، حمزه، محمد و معروف‌ترین دختر وی، حضرت معصومه(س) است.
  • نسب امام کاظم(ع) چنین است: موسی بن جعفر بن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب(ع). نام مادرش حمیده بربریه و کنیه‌های وی، ابوابراهیم، ابوالحسن اول، ابوالحسن ماضی و ابوعلی است. آن حضرت به سبب کثرت زهد و عبادت به «عبد صالح» معروف بود و او را از آن جهت که در برابر بدرفتاری دیگران، خشم خویش را فروبرده، صبر پیشه می‌کرد «کاظم» می‌گفتند. از القاب دیگر آن حضرت «باب الحوائج» است.
  • امام کاظم(ع) در سال ۱۲۸ یا ۱۲۹ه‍.ق هنگام بازگشت امام صادق(ع) و همسرش حمیده از حج در قریه ابواء -محلی بین مکه و مدینه- به دنیا آمد.
  •  برخی مکان ولادت او را مدینه ذکر کرده‌اند.بنا به روایت برقی در محاسن، امام صادق(ع) پس از ولادت این نوزاد، سه روز پیاپی ضیافت برپا کرد و به مردم طعام داد.
  •  در مورد ماه و روز ولادت اختلاف است، بعضی بدون ذکر ماه و روز، فقط به مکان ولادت اشاره کرده‌اند
  • برخی گفته‌اند: ماه تولد در هیچ منبعی نیامده و تنها به سال اکتفا شده‌است.
  • ولی این سخن، درست نیست چون برخی از جمله طبری آن را در ماه ذی الحجه و بعضی از جمله طبرسی آن را در هفتم ماه صفر می‌دانند.
  • شهادت امام کاظم(ع) در ۲۵ رجب سال ۱۸۳ه‍.ق. در بغداد رخ داد.
  • ایشان پس از شهادت پدر در سال ۱۴۸ه‍.ق. امامت شیعیان را به مدت ۳۵ سال بر عهده گرفت. هر چند امام صادق(ع) برای از بین بردن توطئه خلیفه عباسی در به قتل رساندن امام کاظم(ع)، پنج وصی، از جمله خود خلیفه را معرفی کرد اما شیعیان واقعی، امامت امام کاظم را پذیرفتند.
  • نقل قولهای متفاوتی از علت دستگیری امام کاظم(ع) بیان شده است که جایگاه و موقعیت موسی بن جعفر(ع) در میان شیعیان را روشن می‌سازد. بنا بر گزارش تاریخ نویسان علت دستگیری امام(ع)، بدگویی یحیی برمکی یا یکی از برادران امام نزد هارون بود. امام کاظم(ع) دو بار به دست هارون به زندان افتاد که درباره اولین بار آن، مدت زمانی قید نشده ولی مرتبه دوم را از سال ۱۷۹ق تا ۱۸۳ق ذکر می‌کنند که به شهادت آن امام منجر شده است.
  • هارون الرشید، امام را در سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر کرد. ایشان هفتم ذی حجّه در زندان بصره، معروف به زندان عیسی بن جعفر، محبوس گردید. سپس وی را به زندان فضل بن ربیع در بغداد روانه کردند. زندان فضل بن یحیی و زندان سندی بن شاهک، زندانهایی بود که حضرت تا پایان عمر در آن زندانی بود.
  • شیعیان پس از دریافت خبر شهادت امام کاظم(ع) پیکر او را تشییع و در قبرستانی معروف به «قبرستان قریش» بغداد دفن کردند که امروزه در شهر کاظمین قرار دارد. امام رضا(ع) می‌فرماید: «کسی که قبر پدرم را زیارت کند مانند آن است که قبر رسول خدا(ص) و علی بن ابی طالب(ع) را زیارت کرده است» و در بیانی دیگر اجر زیارت قبر پدر خویش را بسان ثواب زیارت قبر امام حسین(ع) می‌شمارد.