• گناهکاران، به نام بیمارانی درمان‌پذیر و اسیرانی گرفتار در بند امیال، قابل تفقد و دلسوزیند و از پندهای دلسوزانه و پدرانه و احساس‌های انسانی نباید محروم باشند، که این محرومیت، زمینه‌ای برای نافرمانی بیشتر آنان می‌شود.
  • طرد شدگان همواره بیشتر به سمت خلافکاری روی می‌آورند از این رو نباید افراد را از جامعه راند مگر کسانی که دیگر اصلاحی در آنها صورت نمی‌گیرد و از هیچ کسی بیم و هراسی ندارند.
  • در این رابطه امام علی (ع) به روایت از پیامبر اکرم (ص) از سخنان خداوند در شب معراج ... می‌فرماید: اهل دنیا ( و مردم غافل و خودخواه ...) ، از کسی که درباره‌ی او بدی کرده‌اند عذرخواهی نمی‌کنند.
  • امام علی (ع) در حدیثی دیگر می‌فرمایند: هر گاه کسی نسبت به تو بدرفتاری کرد او را ببخش.