امام کاظم علیه السلام:
از خدا در نهان هاى خویش شرم دارید، همچنان که در عیان از مردم، شرم مى کنید .
تحف العقول/ص394
وقتی که میخواهد رشوه بگیرد،در خفا این کار را انجام میدهد،به خاطر شرم از مردم.
وقتی میخواهد شراب بنوشد،در خفا می‌نوشد،به خاطر شرم از مردم.
وقتی که نعوذ بالله قصد لکه دار کردن دامنی را دارد، در خفا این عمل قبیح را انجام میدهد، به خاطر شرم از مردم.
اما در تمام این مخفیگاه ها و مخفی کاریها، بیناترین بینایان، شاهد فعل و قول ماست،
شرم کنیم از نگاه رب العالمین.
انسان باید همواره به این نکته توجه داشته باشد که خداوند در هر حالی شاهد و ناظر اعمال و کارهای او است.
حضرت امام خمینی میفرمودند: عالم محضر خداست، در محضر خدا معصیت نکنید.
مردی خدمت امام حسین (ع) آمد و گفت:
میخواهم گناه نکنم ولی نمیتوانم، مرا موعظه‌ای کن (تا مانع صدور گناه از من شود). امام فرمود: پنج کار انجام بده و بعد از آن، هرچه خواستی گناه کن وگرنه دست از گناه بکش.
1.روزی خدا را نخور و بعد هرچه خواستی گناه کن. «فاوّلُ ذلک: لا تَأکُل رزقَ اللهِ واذنِب ما شِئتَ.»
2.از ولایت خدا خارج شو و سپس هرچه خواستی گناه کن. «والثانی: اُخرُج مِن ولایهِ اللهِ واذنِب ما شِئتَ.»
3.جایی پیدا کن که خدا تو را نبیند و بعد هرچه خواستی گناه کن. «والثالث: اُطلُب موضِعاً لایَراکَ واذنِب ما شِئتَ.»
4.آنگاه که ملک‌الموت برای قبض روح تو آمد، اگر میتوانی او را از خود دور کن و از دستش نجات پیدا کن، برو و هرچه میخواهی گناه کن. «والرّابع: اذا جاءَ مَلکُ الموتِ لِیَقبِضَ روحَکَ فَادفَعهُ عن نفسِکَ واذنِب ما شِئتَ.»
5.وقتی مأمور جهنّم خواست تو را وارد جهنّم کند اگر میتوانی داخل نشو و هر چه میخواهی گناه کن. «والخَامس: إذا أدخلکَ مالک فی النّارِ فلا تَدخل فی النّارِ واذنِب ما شِئتَ.»
بنابراین اگر انسان خود را در محضر الهی ببیند نه تنها مرتکب گناه نمیشود؛ بلکه اندیشه و فکر گناه را هم به‌خود راه نمیدهد.
امید
