حسن_روحانی می‌گوید: نباید فکر کنیم پس از حصول توافق می‌توانیم هر طور که بخواهیم، حرف بزنیم و عمل کنیم و دیگران در برابر این تغییر رفتار ما واکنشی نخواهند داشت. مثلاً مرگ_بر_آمریکا نگوییم تا مبادا به تریج قبای آمریکا بر بخورد و واکنش نشان بدهد.
یا مرگ_بر_اسرائیل نگوییم و مشروعیت رژیم_صهیونیستی را زیر سؤال نبریم
و علیه جنایات اسرائیل حرف نزنیم و از ملت فلسطین و حزب‌الله_لبنان در مقابل صهیونیست‌ها حمایت و به آنها کمک و اسرائیل را تهدید نکنیم تا خدای ناکرده اوباما که گفت ایران باید دست از تهدید اسرائیل و کمک به حزب‌الله بردارد، آزرده‌خاطر نشود و واکنش نشان ندهد! ایضاً از سوریه در مقابل تروریست‌ها حمایت نکنیم، چون آمریکایی‌ها به بشار_اسد آلرژی دارند و حکومت تروریست‌ها را به اسد ترجیح می‌دهند و از یمن و عراق هم به همین دلایل دفاع نکنیم، چون آمریکایی‌ها و غربی‌ها واکنش نشان می‌دهند! یعنی فلسطین و لبنان را پیش‌کشِ اسرائیل و سوریه و عراق را دودستی تقدیمِ داعش کنیم و بعد در خاک خود منتظر جنگ با صهیونیست‌ها و تروریست‌ها باشیم تا آن به قول روحانی "دیگران" واکنش نشان ندهند! اگر بخواهیم بر اساس این نسخه روحانی عمل کنیم، باید استقلال و آزادی کشور را بر باد رفته بدانیم. وقتی نتوانیم آنطور که می‌خواهیم، حرف بزنیم و عمل کنیم و مجبور باشیم رفتار و گفتار خود را نه با حق که با دیگران تنظیم کرده و مطابقت دهیم، دیگر چه چیزی از استقلال و آزادی کشور باقی می‌ماند؟! دقیقاً بشویم مثل زمان شاه که بدون اجازه آمریکا هیچ حرفی نزنیم و هیچ اقدامی نکنیم! با توافق_هسته‌ای قرار بود پرونده_هسته‌ای حل و فصل شود نه اینکه به دست خودمان آزادی_بیان و استقلالِ عمل خودمان را در عرصه جهانی از ترس واکنش دیگران سلب کنیم و به جایی برسیم که برای آب خوردن هم مجبور شویم از "دیگران" اجازه بگیریم!
