اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا اَمیراَلمؤمِنین عَلیَّ بنَ اَبیطالِب

علی علیه السلام شمعی که عمری بی صدا سوخت

آن گاه که ضربت سهمگین ابن ملجم بر فرق مبارکش نشست،آن حضرت به آرزوی دیرینه اش رسید وبا شادمانی فرمود:

فزت و رب الکعبه...

آری،مظلوم عالم به آرزویش رسید...

او که صبر می کرد در حالی که خار در چشم واستخوان در گلو داشت...

(صبرت و فی العین قذی و فی الحلق شجی)

او که صبرمی کرد در حالی که با چشمان خویش می دید یاسش را پرپر می کنند...

او که صبر می کرد در حالی که حقش را غصب کردند و بر بالای منبرها بر او لعن میفرستادند...

آری،او به آرزویش رسید...

وبه خدای کعبه که رستگار شد...


وآن گاه که ضربت سهمگین اشقی الاشقیاء بر فرق مبارکش رسید جبرییل امین

بین زمین و آسمان صدا زد:

«تهمدت والله ارکان الهدی...»:

به خدا سوگند!ارکان هدایت در هم فرو ریخت و رشته محکم الهی از هم گسست.

پسر عموی مصطفی کشته شد!علی مرتضی کشته شد!...

آری،ارکان هدایت فرو ریخت چون باب مدینه علم بسته شد...

ارکان هدایت فرو ریخت چون حبل خدا پاره شد...

ارکان خدا فرو ریخت چون قرآن ناطق الهی ورق ورق شد...

 


در این شب ها دعا کنیم

و ظهور منتقم آل محمدصلوات الله علیهم اجمعین-راازخدای متعال بخواهیم.

ازاوبخواهیم در این ایام وانفسا ما را از ثابت قدم ها قرار دهد.

و دست ما را در این دریای پر تلاطم ازسفینه نجات کوتاه نفرماید.


و چه زیباست کلام آن مظلوم عالم علی علیه السلام


آه آه!خوشا بر احوالشان که قبل از قیامشان بر دینداری خویش صبرو شکیبایی ورزیدند!

و چه فراوان مشتاق دیدار ایشان در زمان ظهور هستم! وخداوند به زودی ما(اهل بیت)

را با ایشان وپدران و همسران و فرزندانشان در بهشت برین گرد خواهد آورد.


(اصول کافی،ج2،ص130)