یکى از ملاکهاى پیامبر اکرم براى سبک زندگى دینى، میزان مدارا و رفق در جامعه و میزان خشونت و درگیرى و استرس است. این یکى از علائمى است که پیامبر معرفى مى کنند.
" مَنْ أُعْطِیَ حَظَّهُ مِنَ الرِّفْقُ فَقَدْ أُعْطِیَ حَظَّهُ مِنْ خَیْرِ الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ " فرمودند معیار دنیا و آخرت خوب ، رفق است. جامعه با هم رفیق اند، با یکدیگرمدارا میکنند و همدیگر را تحمل میکنند. هرچه کدورت و درگیرى و تشنج در یک جامعه بیشتر است، آن جامعه غیر دینى تر است و برعکس هرچه رفق و مدارا و آرامش و عدم خشونت بیشتر است، آن جامعه دینى تر است.
ولى این نکته نزد ما خیلى نمره ندارد، مثلا میگوییم فلانى هرسال دارد میرود کربلا و مکه ،اما در روابط اجتماعى اهل رفق و مدارا نیست، و ما فکر میکنیم این عیب خیلى به مذهبى بودنش ضربه نمیزند. "وَمَنْ حُرِمَ حَظَّهُ مِنَ الرِّفْقِ حُرِمَ حَظَّهُ مِنَ الدُّنْیَا وَالآخِرَةِ " در جامعه اى که ضریب نرمش پایین و ضریب خشونت بالاست،همه زود با هم درگیر میشوند، این جامعه نه دنیاى دینى دارد و نه در آخرت خیر میبیند
"محمد، زندگى دینى و الگوهاى زمین مانده" سال ٩١
