هنگام چیدن خرما، گاهى چند دانه خرما به خانه همسایه مى افتاد، کودکان همسایه آن خرماها را برداشته و مى خوردند.
صاحب درخت آنها را از برداشتن آن خرماها برحذر مى داشت ، و از درخت پائین مى آمد و خرماها را از کودکان فقیر همسایه مى گرفت و حتى اگر در دهانشان بود، آن را با انگشتانش بیرون مى آورد.
همسایه فقیر از این وضع ناراحت شد، به محضر رسول خدا(ص ) رفت و به عنوان شکایت ، جریان را به آن حضرت عرض کرد.
رسول اکرم (ص ) فرمود: ((صاحب درخت خرما را مى بینم ، بلکه این مشکل شما حل شود، تو برو)).
پیامبر(ص ) صاحب درخت را دید و جریان را به او گفت و سپس فرمود: ((آن نخله را که شاخه هایش به خانه همسایه فقیرت سرازیر است ، به من بده که ضامن مى شوم عوض آن را در بهشت به تو بدهند)).
صاحب درخت گفت : من نخلهاى بسیار دارم ، ولى هیچیک از آنها مانند این نخله ، پر بار نیست و حاضر به این معامله نیستم ، این را گفت و از محضر رسول خدا(ص ) مرخص شد.
در این میان شخصى (که نقل مى کنند ابوالدحداح نام داشت ) گفتگوى پیامبر(ص ) و صاحب درخت خرما را از نزدیک شنید، و پس از رفتن صاحب درخت ، به محضر پیامبر(ص ) نزدیک شد و عرض کرد: ((اگر من آن نخله را از صاحب درخت خریدارى کنم و به شما واگذار نمایم آیا نخله اى را در بهشت براى من ضامن مى شوى ؟!)).
رسول اکرم (ص ) فرمود آرى .
ابوالدحداح فرصت شناس مرد صاحب درخت رفت و او را ملاقات نموده و درباره خرید آن نخله با او صحبت کرد، و پس از چک و چانه ، آن نخله را به چهل نخله دیگر خرید، و طبق درخواست صاحب درخت ، نزد جمعى شهادت داد که من فلان درخت را از صاحبش خریدم که در مقابل چهل درخت خرما به او بدهم .
سپس مرد نیکوکار نزد رسول اکرم (ص ) آمد و جریان را به عرض رساند و گفت :((اکنون درخت مال من است و آن را به شما واگذار کردم )).
رسول اکرم (ص ) نزد همسایه فقیر رفت و آن نخله را به او بخشید و فرمود: ((از این درخت تو و خانواده و فرزندانت بهره مند شوید)).
در این هنگام خداوند سوره واللیل (نود و دومین سوره قرآن ) را نازل کرد، که آیه 5 و 6 و 7 این سوره ناظر به ستایش آن مرد نیکوکار(ابوالدّحداح ) است ، و منظور از آیه 8 و 9 و 10 و 11 این سوره ، سرزنش صاحب درخت بخیل مى باشد. به این ترتیب ، یکى مثل صاحب درخت ، تیره دل ، و بخیل و دنیاپرست ، بى سعادت و محروم از مواهب الهى و بدبخت شد.
و دیگرى مثل ابوالدحداح ، خوشبخت در دنیا و آخرت گردید، و در این آزمایشگاه دنیا برنده شد.
و ضمناً از کلاس رسولخدا (ص ) این درس را آموختیم که باید واسطه خیر شد، و در حوادث مربوط به مستضعفین بى تفاوت نبود.
منبع:
کتاب داستان دوستان
