پیامبر خدا(صلی الله علیه و آله)، به هنگام روزه گشودن، با حلوا افطار مى‌کرد. اگر حلوا نبود، با شکرینه‌اى دیگر یا چند دانه خرما، و اگر آن نیز نبود، با آبِ ولرم. مى‌فرمود: آب، معده و کَبِد را تمیز مى‌کند، دهان را خوشبو مى‌کند، دندان‌ها را محکم مى‌سازد، چشم را قدرت مى‌دهد و دیده را جلا مى‌بخشد، گناهان را از انسان می‌شوید، رگهاى برآشفته و تلخه تحریک شده را فرو مى‌نشانَد، بلغم را از میان مى‌بَرَد ، حرارت را از معده برمى‌دارد، و سردرد را نیز از میان مى‌بَرَد.

«اصول کافى، ج4،ص153 -دانش نامه احادیث پزشکی، ج1،ص545»

اللهـم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهـم