استهزاء و تمسخر

هرچند میان ریشه لغوی و مفهومی «استهزاء» و «تمسخر» تفاوت هائی وجود دارد، قدر مشترک هر دو واژه دستاویز ملعبه و ریشخند قرار دادن اشخاص است.
استهزاء و تمسخر، اصولاً مذموم است، و این مذمومیت در خصوص پیامبران الهی، امامان معصوم و اولیاء خداوند مطلقاً ممنوع بوده و نادرست تلقی می شود و موجب «کفر» و «ارتداد» می شود.
 در قرآن آمده است:

ادامه...

ادعا نمائی

ادعاهای بی جا و خلاف واقع، یکی از کارها و کارکردهایی رایج وجاری ملموس در دنیای زبان است.
ادعا امری شایع است که جایگاه اصلی آن قلب است، ولی بروز آن، زمانی است که بر زبان جاری شود. ادّعا درصورت درست نبودن،مشمول (دروغ) بوده و ابعادی ناپسند به خود میگیرد.
 در قرآن کریم آمده است:

ادامه...