جالب اینکه در مورد شکر با صراحت مى گوید: لاََزِیدَنَّکُمْ (مسلّماً نعمتم را بر شما مى افزایم)
امّا در مورد کفران نعمت نمى گوید شما را مجازات مى کنم بلکه تنها مى گوید:
عذاب من شدید است.
و این تفاوت تعبیر دلیل بر نهایت لطف پروردگار است.

چگونه مى توانم حقّ_شکر تو را به جا آورم،
در حالى که همین شکر من نیاز به *#شکرى** دارد،
و هر زمان که مى گویم : لَکَ_الحَمدُ، بر من لازم است که به خاطر همین توفیق شکرگزارى*
بگویم: لَکَ_الْحَمْدُ*

(تفسیر نمونه سوره ابراهیم آیه ۷ ، مناجات شاکرین)