یک روز با یکی از دوستان دانشجو پیرامون شخصیت های برجسته ی نظام جمهوری اسلامی مباحثه و گفتگو میکردیم که من در اثنای بحث برای آیت ا... خامنه ای از وصف "امام"استفاده کرده از ایشان با تعبیر امام خامنه ای یاد کردم.دوستم از شنیدن این واژه متعجب شد و با وجود اینکه سخنی نگفت و 

صریحا واکنشی نشان نداد اما آثار بهت و تحیر در چهره اش مشهود بود گویی تا کنون این ترکیب را نشنیده بود.از همان زمان که با واکنش اینچنینی آن دوست دانشجو مواجه شدم این سوال ذهنم را به خود مشغول کرد که چرا این وصف باید برای جوان دانشجوی ما غریب و نا مانوس باشد؟جواب بسیار ساده بود.کم کاری و کم فروشی بچه مذهبی ها همان ها که حضرت ماه افسران جوان جبهه ی جنگ نرمشان خوانده بود.لهذا بر آن شدم که در حد وسعم(هرچند بسی اندک است)پیرامون فلسفه ی استعمال لفظ امام برای حضرت آیت ا... خامنه ای (حفظه ا...)مطالبی را به رشته ی تحریر درآورم:
امام واژه ای عربی و به معنای "پیشوا" و "مقتدا" است.(1) واژه ی امام در معنای لغوی آن نه تنها منحصر در ائمه ی اطهار(س)نیست بلکه حتی گاها بار معنایی منفی نیز دارد و خداوند متعال بارها در قرآن کریم برای سردمداران شرک و کفر از این لفظ استفاده نموده است.چنانچه در جایی می فرماید (و جَعَلناهم ائمه یدعون الی النار...)(2) و یا در جای دیگری از قرآن کریم می خوانیم(...فقاتلوا ائمه الکفر...)(3)همانگونه که ذکر کردیم واژه ی امام فقط معنای پیشوا و مقتدا را افاده می نماید بنا براین همچنان که به فردی که در نماز جماعت مقتدای چند نمازگزار واقع می شود "امام جماعت" می گوییم،به طریق اولی می توان از این وصف برای فردی استفاده نمود که مقتدا و ولی امر مسلمین جهان در عصر غیبت امام عصر(روحی فداه)است.
در معنای اصطلاحی و در فقه شیعه "امام کسی است که در امور دینی و دنیایی مردم به جانشینی از پیامبر (ص)ریاستی فراگیر دارد"(4)بنابراین در معنای اصطلاحی،امام به جانشینان رسول ا...(ص)اطلاق می گردد و در عصر غیبت،نیز این امر(امامت امت)به راویان احادیث (فقها) تفویض شده است.(5)که در عصر معاصر،مصداق اتّم و اکمل آن حضرت آیت ا...خامنه ای (حفظه ا...)می باشد.
از دیگر سوی قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران سیستم "امت-امامت" را ارائه کرده است و این امر را در اصول پنجم و پنجاه و هفتم خود گنجانده است و بنابراین هر فردی که در جایگاه رهبری نظام جمهوری اسلامی قرار گیرد واجد این وصف(امام)می گردد و استعمال آن برای غیر از حضرت امام خمینی(ره)بر خلاف تصور عوام (که متاثر از تزویر عده ای از خواص بی خواص است) چیزی از ارزش های والای امام راحل عظیم الشان نمی کاهد.
آری وقتی تزویر به اسم اعزاز امام روح ا...(ره)اندیشه و آرمان ایشان را که همانا احیای مجدد سیستم "امت-امامت" در جامعه ی اسلامی بود را به همراه ایشان به خاک سپرد و سیستم انگلیسی "ملت-رهبر" را جایگزین آن نمود، نتیجه آن می شود که هر از چند گاهی عده ای که مزوّرانه خود را از معتقدین به امام (ره) می نمایانند،علم فتنه برافرازند و به نائب بر حق آن یار سفر کرده بگویند: امام(ره) را قبول داریم اما شما را نه!همان گونه که اهل سقیفه با امیرمومنان علی(ع) رفتار نمودند.
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1-ابن منظور،لسان العرب،ج1،صص213 و 214
2-سوره ی مبارکه قصص،آیه ی41
3-سوره ی مبارکه توبه،آیه ی12
4-شیخ مفید،النکت الاعتقادیه،مندرج در سلسله:مصنفات الشیخ المفید،ج10،ص39
5-کمال الدین،ج2،ص516،حدیث44