چرا حضرت امام (ره) محبوب قلوب مردم بود و مردم حاضر شدند برای اهدف والای اسلامی او جانشان را بدهند؟

خاطره خواندنی از آیت الله مسلم ملکوتی از شاگردان قدیمی حضرت امام (ره) در خصوص منزل امام در نجف:

این منزل در شارع الرّسول قرار داشت و آقای شیخ نصر الله [خلخالی] آن را اجاره و تهیه کرده بود. این منزل دو طبقه داشت و در هر طبقه دو اتاق که مساحت هر کدام دوازده متر بود، وجود داشت. یکی از اتاق ها مخروبه بود و قابل استفاده نبود و چون آشپزخانه اش کوچک بود، ظروف و چراغ غذا را در حیاط می گذاشتند. 


 هنگام ورود امام(ره) به نجف، یکی از اطاق ها برای امام (ره)اختصاص یافت. ... حضرت امام (ره)به مدت ۱۵ سال در این خانه اجاره ای مانند سایر طلاب معمولی زندگی کرد. بارها نزدیکان خواستند یک کولر بر یکی از اتاق ها نصب کنند، اما امام(ره) با لحن شدید فرمود: "شما دست به یکی کردید تا مرا جهنمی کنید." و مانع از این کار شد. تا اینکه پس از چند سال، دیگر به اصرار زیاد برخی اعاظم قبول کردند یک پنکه در آن گذاشته شود. 


 اتاق بیرونی حضرت امام (ره)با زیلوهای فرسوده پوشیده شده بود. یک وقت برخی نزدیکان عرض می کنند: "این ها مناسب منزل شما نیست اجازه بدهید آنها را تعویض کنیم." امام(ره) در جواب می فرماید: "مگر منزل صدر اعظم است؟!" و اجازه تعویض نمی دهد.»

(خاطرات آیت الله مسلم ملکوتی، چاپ مرکز اسناد انقلاب اسلامی، صفحه ۱۸۵)


 پ ن: براستی چرا حضرت امام (ره) محبوب قلوب مردم بود و مردم حاضر شدند برای اهدف اسلامی او جانشان را بدهند؟ چون حضرت امام مثل ضعیف ترین مردم زندگی می کرد و درد مردم را حس می کرد، این اجازه ندادن برای نصب یک کولر در اتاق حضرت در آن گرمای نجف اشرف را مقایسه کنید با این عکس شیخ حسن روحانی، رئیس جمهور محترم برای یک سخنرانی یک ساعته که مردم در گرمای آفتاب ایستاده اند و خودش در زیر سایه بان و خنکای کولر گازی!