شداد بن اوس گوید: به محضر رسول اکرم (ص ) رفتم ، دیدم چهره اش گرفته و ناراحت به نظر مى رسد، عرض کردم علت چیست که ناراحت هستى ؟ فرمود: اخاف على امتى من الشرک : ((آنها خورشید و ماه و بت و سنگ را نمى پرستند، ولى در اعمال خود ریا مى کنند، ریاء کردن ، شرک است چنانچه در (آیه 110 کهف ) قرآن مى خوانیم :
فَمَن کَانَ یَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْیَعْمَلْ عَمَلًا صَالِحًا وَلَا یُشْرِکْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَدًا
((پس هر کس امید لقاى پروردگارش را دارد، باید عمل صالح انجام دهد، و کسى را در عبادت پروردگارش ، شریک نکند)).
و فرمود: ((در روز قیامت ، نامه هاى سربسته را مى آورند و در معرض دید مردم قرار مى دهند، خداوند به فرشتگان مى فرماید: فلان نامه را دور بیندازید و فلان نامه را بپذیرید، عرض مى کنند: سوگند به عزت و جلال تو در این نامه ها (ى دور انداخته شده ) جز کار نیک نمى دانیم )).
خداوند مى فرماید: ((آرى ، ولى اعمال در این نامه براى غیر من است ، و من نمى پذیرم جز آنچه که با کمال اخلاص براى رضاى من انجام شده است )).
منبع:
کتاب داستان دوستان
پوریا زندی
